Αυτο σκεφτομουνα την Παρασκευη στον Υμηητο καθως ειχα καθαρα την αισθηση οτι δεν ετρεχα μια ηλιολουστη χειμωνιατικη μερα αλλα μια δροσερη ανοιξιατικη. Η φυση εχει αρχισει ανεπαισθητα αλλα χαρακτηριστικα να αναδυει τις γνωστες ανοιξιατικες μυρωδιες της, τα μπουμπουκια στις αμυγδαλιες εχουν σκασει, ως και γυρη ειδα να τιναζεται στο ελαφρυ αερακι.
Η φυση λοιπον αρχιζει να μπαινει στην ωραιότερη (και πιο "ξεσηκωτικη") φαση της και οπως καθε τετοια εποχη τα τελευταια χρονια η προπονηση εχει αρχισει να εντεινεται. Απο αυτην την αποψη η αρχη της χρονιας ηταν για εμενα πολυ καλη, η καλυτερη τα τελευταια χρονια. Ο Ιανουαριος βγηκε με τα περισσοτερα χιλιομετρα για αντιστοιχο μηνα απο τοτε που κραταω αρχειο και το ιδιο φαινεται να κυλαει και ο Φεβρουαριο και ολα αυτα λογω της απουσιας τραυματισμων, σοβαρων τουλαχιστον. Οπως καθε χρονο τετοια εποχη ειναι η ωρα να γκρινιαξω και για τα κλασικα "χειμωνιατικα κιλα" που εχω φορτωθει παλι και παρα τα πολλα φετινα χιλιομετρα δυσκολευομαι να ...αποχωριστω. Ειναι φανερο οτι οσο μεγαλωνω η διαδικασια να χασω αυτα τα κιλα γινεται και δυσκολοτερη αλλα αρνουμαι, ακομα, να μπω σε διαδικασια συνεχους ελεγχου του βαρους. Την απολαυση του φαγητου και του κρασιου δεν σκοπευω να την χασω οποτε μαλλον χρειαζεται...ακομα περισσοτερη προπονηση :-)
Τελος ειναι μαλλον καλυτερα να μην γραφω πια για τα σχεδια της χρονιας καθως εφετος αλλα γραφω στο ενα ποστ και αλλα κανω αμεσως μετα. Καπως ετσι "βρεθηκα" στη λιστα και για το φετινο Olympus Marathon. Μετα απο τρεις συνεχομενες χρονιες εχασα τον περσινο αγωνα αλλα εφετος παροτι ειχα πει οτι παλι δεν θα παω δεν καταφερα να αντισταθω. (ναι εγω μιλαω για οικονομια αγαπη μου αλλα τι να στοιχισει ενα ταξιδακι;) Μαζευονται ετσι 3 ορεινοι μαραθωνιοι σε εναμιση μηνα αλλα φανταζομαι (και ελπιζω) ότι θα ειναι ενταξει.
Η φυση λοιπον αρχιζει να μπαινει στην ωραιότερη (και πιο "ξεσηκωτικη") φαση της και οπως καθε τετοια εποχη τα τελευταια χρονια η προπονηση εχει αρχισει να εντεινεται. Απο αυτην την αποψη η αρχη της χρονιας ηταν για εμενα πολυ καλη, η καλυτερη τα τελευταια χρονια. Ο Ιανουαριος βγηκε με τα περισσοτερα χιλιομετρα για αντιστοιχο μηνα απο τοτε που κραταω αρχειο και το ιδιο φαινεται να κυλαει και ο Φεβρουαριο και ολα αυτα λογω της απουσιας τραυματισμων, σοβαρων τουλαχιστον. Οπως καθε χρονο τετοια εποχη ειναι η ωρα να γκρινιαξω και για τα κλασικα "χειμωνιατικα κιλα" που εχω φορτωθει παλι και παρα τα πολλα φετινα χιλιομετρα δυσκολευομαι να ...αποχωριστω. Ειναι φανερο οτι οσο μεγαλωνω η διαδικασια να χασω αυτα τα κιλα γινεται και δυσκολοτερη αλλα αρνουμαι, ακομα, να μπω σε διαδικασια συνεχους ελεγχου του βαρους. Την απολαυση του φαγητου και του κρασιου δεν σκοπευω να την χασω οποτε μαλλον χρειαζεται...ακομα περισσοτερη προπονηση :-)
Τελος ειναι μαλλον καλυτερα να μην γραφω πια για τα σχεδια της χρονιας καθως εφετος αλλα γραφω στο ενα ποστ και αλλα κανω αμεσως μετα. Καπως ετσι "βρεθηκα" στη λιστα και για το φετινο Olympus Marathon. Μετα απο τρεις συνεχομενες χρονιες εχασα τον περσινο αγωνα αλλα εφετος παροτι ειχα πει οτι παλι δεν θα παω δεν καταφερα να αντισταθω. (ναι εγω μιλαω για οικονομια αγαπη μου αλλα τι να στοιχισει ενα ταξιδακι;) Μαζευονται ετσι 3 ορεινοι μαραθωνιοι σε εναμιση μηνα αλλα φανταζομαι (και ελπιζω) ότι θα ειναι ενταξει.
