Σάββατο 23 Μαΐου 2009

alpamayo trail race

την κυριακη 18 Μαϊου ετρεξα για 3η συνεχόμενη χρονια στον αγωνα που διοργανωνει το alpamayo στην Πάρνηθα. καθε χρονο ευχαριστιεμαι ιδιαιτερα το συγκεκριμενο αγωνα. αυτος είναι και ο λογος που τελικα αποφασισα να τρεξω παρα το γεγονός οτι το σκεφτηκα αρκετα λογω της κουρασης απο τον Κένταυρο και τις προπονησεις. και δεν το μετανιωσα για μια ακομα φορα.

εκκινηση (φωτό www.dromeasclub.gr)

8 η ωρα το πρωι ο Γιαννης και η Τατιανα με μαζεψαν απο την Καισαριανη με προορισμο το Κατσιμιδι. φτασαμε εγκαιρα για να μην στηθούμε σε μεγαλες ουρες για τα νουμερα και στη συνεχεια απολαυσαμε την όμορφη ατμοσφαιρα του αγωνα .



με τον Γιαννη χαμογελαστοι και ...στεγνοι πριν τον αγωνα (φωτο Τατιάνα Μιχαλου)

ενα μεγαλο παρτυ. και όπως παντα η παρεα υπεροχη. ετσι εξηγείται το γεγονός οτι κοντα 400 ανθρωποι μαζευτηκαν να τρεξουν σε μία τοσο δυσκολη διαδρομη. γιατι η διαδρομη ειναι εξαιρετικα απαιτητικη. περα απο τα χιλιομετρα και την ανηφορα στο Ξηροβούνι το ιδιαιτερο στοιχείο ειναι η δυσκολια του μονοπατιου απο τις πολλες πετρες στην κατηφορα. όπως μου ειπε χαρακτηριστικα ο Ανεστης Αποστολιδης μπροστα σε αυτο ο Ολυμπος ειναι εθνικη οδός, και αληθεια καπως ετσι το αισθανεσαι. βεβαια τη διαδρομη την ηξερα απο περυσι και πολλα απο αυτα τα μονοπατια τα χρησιμοποιω σε προπονησεις, παρόλα αυτα δεν απετρεψα ενα σημαντικό λαθος στην επιλογη των παπουτσιων. μαλλον ειχα ξεχασει ποσο δυσκολο ηταν το μονοπατι της κατηφορας και εφετος ετρεξα με τα καινουρια μου inov-8 mudroc 280. τα παπουτσια ειναι ελαφρυα γρηγορα και με καταπληκτικο κρατημα στη σολα αλλα απλα δεν κανουν γι΄αυτο το εδαφος. ειναι τοσο μαλακα απο κατω που αισθανεσαι καθε πετρα που πατας. τωρα αυτο συνηθως δεν με πειραζει πολυ αλλα στην κατηφορα αυτου του αγωνα ήταν μια πραγματικη δοκιμασια. τρεις μερες μετα τα ποδια μου ακομα καιγανε.


με τα ομορφα ελαφρυα μου παπουτσια στο ρεμα στο ξεκινημα.
μετα αρχισαν τα ζορικα! (φωτό www.dromeasclub.gr)

σε γενικες γραμμες παντως ο αγωνας πηγε πολυ καλα για μενα. εκανα αρκετα καλο ζεσταμα και ξεκινησα τον αγωνα πιο γρηγορα απο οτι συνηθιζω ετσι ωστε δεν κλειστηκα στο πρωτο στενο ανηφορικο κομματι.
απο εκει και περα ο αγωνας κύλησε νορμαλ. η ανηφορα στο Ξηροβουνι δεν μου φανηκε πολυ δυσκολη οπως περυσι, μαλλον γιατι την ειχα ξανακανει και σε προπονηση. κρατηθηκα λιγο στην κατηφορα γιατην Κορομηλια προστατευοντας τα καπως "βαρια" ποδια μου και μετα ανοιξα στα πολυ γνωστα απο τις προπονησεις μονοπατια προς στη Μολα. με αρκετα καλο ρυθμο πηγε και η τελικη κατηφορα παρα τον πονο στις πατουσες απο τις πετρες. τελικα πηρα και μια ανελπιστα καλη θεση αφου πολλοι καλοι και πιο γρηγοροι αθλητες βρεθηκαν για διαφορους λογους πιο πισω, πιθανοτατα και λογω μη προσαρμογης στο συγκεκριμενο τερεν.

τερματίζοντας (φωτό www.dromeasclub.gr)

το πολυ θετικο ειναι οτι βελτιωσα το χρονο μου απο περυσι κατα 18 λεπτα. το οτι πηρα την ιδια θεση με 18 λεπτα πιο γρηγορο χρονο δειχνει βεβαια και την τρομερη βελτιωση που εχει στο συνολο της η κοινοτητα των δρομεων στο βουνο.

το τελευταιο μερος οπως παντα των αγωνων ειναι το καλυτερο. πηγαδακια, κουβεντα και αστεια, ο καλυτερος τροπος για αποκατασταση


δυσκολη η διαδρομη, πολλα τα απρόοπτα, γεματη η σκηνη του ερυθρου σταυρού. Ελινα και Γκαμπι κατα την ... επισκεψή τους. Η Γκαμπι δυστυχως χτυπησε αρκετα σοβαρα. Περαστικά της. (φωτο Μ. Πουλουπάτη)


κλασικο πηγαδακι με τον νικητη (με φοβερο χρονο) Αλεξανδρο Καμπουρόπουλο και τους ... Μαστροθεόδωρους, τον Λευτερη και τον Τασο. (φωτο Μ. Πουλουπάτη)



μικροι και μεγαλοι στο... παρτυ του alpamayo. (φωτο Μ. Πουλουπάτη)



Ασημίνα Συλαίου και Μαρία Πουλουπάτη στο βαθρο. (φωτο Λ. Μαστροθεόδωρος)

ευχαριστώ όλα τα παιδιά για τις φωτογραφιες

περισσοτερες φωτογραφιες στο http://www.dromeasclub.gr/Index.asp?C=73&A=5335

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου